اگر من بودم

چند روز پیش فیلمی را می‌دیدم از وحشی‌گری‌های روز عاشورای امسال و هتّاکی‌های قلیل افراد متوهّم. در بخشی از فیلم یک بسیجی را به شدّت ضرب و شتم می‌کنند به طوری‌که صورت او غرق در خون می‌شود. امّا درد بزرگ‌تر آن است که این جماعت به این هم قانع نمی‌شوند و لباس از تن این بخت‌برگشته می‌کَنند و او را کشف عورت می‌کنند و کف خیابان می‌کشند. پس از دیدن این فیلم کاردم می‌زدند خونم در نمی‌آمد. با خودم می‌گفتم اگر من جای این دوستان بسیجی بودم(من هرگز امثال خودم که کثیر القول هستند و قلیل العمل بسیجی نمی‌دانم گرچه بسیجی بودن افتخاری است) و این فیلم را می‌دیدم و این‌طور تعرض به رفیقم را، چه می‌کردم با صغیر و کبیر این جماعت؟!

پ.ن۱: برخی گفتند این بنده‌ی خدا مأمور نیروی انتظامی بوده، من که لباس فرم به تنش ندیدم. گرچه از هر مسلکی بود این کار را حیوان به حیوان ندارد روا.

پ.ن۲: من در روز عاشورا برای اوّلین بار از نزدیک شاهد درگیری‌ها بودم. این‌قدر عصبانی بودم که یادم رفت انتقاداتی که از مأمورین امنیتی بر سر برخورد با مخالفین داشتم.