تحت فشار

پس از چند روز دوری از فضای مجازی، با فراغی بالی که پیدا شد -با اینکه هنوز امتحانات تمام نشده- گفتم در مورد مطلبی که چندی پیش خواندم چند خطی بنویسم.

چندی پیش پارلمان نیوز -خبرگزاری فراکسیون خط امام(گروهی از اصلاح‌طلبان) مجلس مصاحبه‌ای با عبدالله رمضان‌زاده، منتشر کرد و در آن از قول وی ذکر کرد که در زندان تحت فشار بوده تا مانند ابطحی و عطریان‌فر مصاحبه‌ای انجام دهد. آنچه در بدو امر به ذهنم متبادر شد، این بود که این مصاحبه چطور در این شرایط زندان انجام گرفته است. ذکر شده بود که وی در دادگاه دیگری با همراهی چند تن از نیروهای امنیتی حضور پیدا کرده است. اینکه چگونه در حضور مأمورها این مصاحبه صورت گرفته بود در پایان مصاحبه بیان شده بود که ظاهراً قاضی از مأموران خواسته بود که دادگاه را ترک کنند.(البته در انتها باز با وجود این شرایط چگونگی مصاحبه جای تأمّل دارد که آیا قاضی منتظر نشسته تا دوستان به کار خود برسند؟!)
در مصاحبه ادّعا شده بود که رمضان‌زاده تحت شکنجه جسمی نبوده و در ساعات نیمه‌شب در حالی که چشم‌بند داشته مورد بازجویی قرار می‌گرفته و البته سلولش هم فاقد دستشویی بوده است.
در حالی ادعا می‌شود این فشارها تماماً به جهت انجام یک مصاحبه بوده است که وی در جلسه‌ی اخیر دادگاه با یکی از خبرنگاران سیما مصاحبه‌ی کوتاهی انجام داده بود. (به نظر می‌رسد انتقال ایشان به سلولی ذی‌مستراح پاداش این مصاحبه بوده است)

امّا نکته‌ی قابل تأ‌مّل برای بنده این است که این چه جبهه‌ای است که ژنرال‌هایش به جهت عدم دسترسی به دستشویی و بازجویی‌های شبانه، این چنین گذشته‌ی خود را با استدلال زیر سؤال می‌برند و هم‌قطارانشان را تحقیر می‌کنند و به مردمی که برای تحقّق اهدافشان این چنین به میدان آمده‌اند و هزینه‌های سنگین متحمّل شده‌اند به این راحتی دهن‌کجی می‌کنند؟

فکر می‌کنم ملّتی که تجربه خفقان سنگین و دیکتاتورهای مسبتد و انقلابی بزرگ و مؤثر در جهان و جنگی طولانی با تمام دنیا را دارد واجد تجربه‌ی کافی برای قضاوت باشد.

پ.ن۱: به نظر می‌رسد شکنجه‌های قرون وسطایی در قرن ۲۱ تحوّلی شگرف داشته.

پ.ن ۲: در عجبم چطور طی این همه فشار، دنده‌های خرد شده این‌چنین ترمیم شده؟ احتمالاً زمان اعلیحضرت گیربوکس آمریکایی کار می‌کردند.

پ.ن ۳: عرض خدا قوت به سربازان گمنام که به جهت کسب رضایت باری تعالی این‌چنین شب زنده‌داری می‌کنند!