اگر روشن‌فکری در نویسندگی، سخن گفتن از دود و دم، فاحشه‌ها، مستی و نشئگی، لب گوشت‌آلود، گونه‌ی گل انداخته، انشگتان باریک، چاک سینه و این گونه مزخرفات است، مرده‌شور روشن‌فکری و نویسندگی را ببرند.
من همان آدم امل متحجر می‌مانم و البته گاه‌گاهی هم برای دلم چند خطی می‌نویسم.
