تشرف علی بن مهزیار به خدمت امام زمان

گویند که علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی پس از بیست سال چشم انتظاری به خدمت حضرت ولیعصر-ارواحنا فداه- مشرّف می شود.
طی این دیدار حضرت به وی می فرمایند: ای ابوالحسن شب و روز توقع و انتظار آمدن تو را داشتم، چه چیز آمدنت را نزد ما تأخیر انداخت؟
پسر مهزیار در جواب می‌گوید: ای آقای من تا الان کسی را نیافته بودم که مرا راهنمایی کند.
حضرت فرمودند: کسی را نیافتی که راهنمایت کند؟
آنگاه با انگشتان مبارکشان بر روی زمین فشار دادند و سپس فرمودند: و لکن شما اموالتان را زیاد نمودید، ضعفاء مؤمنین را دچار حیرت ساختید و بین خود قطع رحم نمودید پس الان برای شما چه عذری مانده است؟
(دلائل الامامه، ص 296 محمد بن جریر طبری.)

پ.ن: دل بقیة الله –ارواحنا لتراب مقدمه الفداء- خون است... جز این است که ما هر روز در فکر افزایش دارایی و اموال خویشیم و در این راه با هم نزاع می کنیم؟ و در این گیر و داد آنها که ایمانشان ضعیف است از دین خدا بر می گردند و یا تردیدهای بزرگ در دلشان ریشه می کند؟ جز این است که با بهانه های واهی از هم دور شدیم؟ بیهوده از یکدیگر دشمن ساختیم و یکدیگر را تُف و لعن کردیم؟ این به آن گفت دروغگو، آن یکی گفت دزد، دیگری به هم کلاسی اش گفت چماق به دست، آن یکی گفت اغتشاش گر محارب...
و این وسط تنها چیزی که مهم نیست آن است که باید در صدر دغدغه های روزمره باشد.