کله ی داغ !

یه روز داشتم با یکی از دوستام صحبت می کردم راجع یه مسائل مختلفی تا اینکه بحث به جایی رسید که باعث شرمندگی من شد. اون یکهو گفت که این جوونایی که رفتن جنگ و کشته شدند کلّشون داغ بوده و جوونی کردند ! انگار یه آب یخی رو من ریختند. نمی دونستم عصبانی باشم یا ناراحت. بهش گفتم مرد ناحسابی این چه حرفی هست که می زنی ؟! اگه همونایی که می گی نبودن معلوم نبود ما الآن کجا بودیم، شناسنامه ما مال چه کشوری بود، یکی کشور سیستان، یکی بلوچستان، یکی خوزستان، یکی کردستان، یکی آذربایجان، یکی عراق! شاید هم یه جایی تو دنیا به نام ایران می موند! گفتم می دونی اگه دستشون به خواهر و مادر تو میرسید چیکار میکردن؟ تو بهترین شرایط همون بلایی که تو سوسنگرد سر زن و بچه مردم آوردند. اگه دستشون به شهر تو میرسید همون بلایی که سر خرمشهر آوردند سرش می آوردند مردم رو تو مسجد زنده زنده می سوزوندند سوختش هم قرآن بود. اونایی که رفتن تا تو راحت بشینی و این حرفهای مفت رو بزنی پای اعتقاداتی که بهش ایمان داشتند وایسادند، یا حسین گفتن و رفتن جلو، هیچ وقت هم نبریدند. کدوم کله خری حاضر میشه تو اون شرایط وایسه ؟ مگه رفته بودن بازی کنن؟ یکی اولین صحنه ای که میبینه جمع دوستاشه که خمپاره 120 مخوره وسطشون و دست و پاهای رفیقاش طرفش پرت میشن، بازم اصلا تردید نمی کنه و تا آخرش وایمیسته حالا هم که صحبت میکنه میگه کاش منم تو جمع اونا بودم. یا کسی که قطع نخاع شده و میگه کاش از من به جای کیسه شن استفاده می کردن یا ... . کدوم کله داغی حاضر میشه تو بیابون تشنه بدوه جایی که تعداد همرزماش از نیروی زرهی دشمن کمترن و هر تانک دنبال یه نفر می افته و تا زیر شنیش لهش نکنه ولکن نیست. فکر میکنی عامل به این پستی وقتی تانک تکتیرانداز میشه و گلولش سر رفیقات رو میبره بازم تو رو نگه میداره ؟ اونایی که این حرفها رو میزنن همونایی هستن که وقتی این جوونا داشتند تیکه تیکه میشدن معلوم نبود تو کدوم سوراخ قایم شده بودند و وقتی سر و صداها خوابید اومدن و اداعای عقل کلی و رفتار معقول در شرایط بحرانی و بیهوده کشته شدن جوانها بدلیل بی تجربگی فرماندهان و این شر و ورها سر دادند. اینا نمی دونند که با یه مملکتی که هنوز دولت قدرت را کامل بدست نگرفته، ارتش درست و حسابی نداره، فرمانده هاش یا اعدامیند یا فراری، هزار تا خائن توش هست، کلی تجهیزات  نظامی که یا خرابند یا نمی دونند چه جوری استفاده کنن یا لوازم یدکیش نیست، تو یه مملکتی که تحریم شده و از خودش هیچی نداره، با یه لشگری که به سربازاش یه خشاب تیر دادند و یه سر نیزه و نهایتا یه نارنجک و گفتند که مراقب باشید بیت المال اسراف نشه! فقط با کله داغ نمیشه جلوی یه ارتش تا دندان مسلح ایستاد. اونایی که تونستند اینطور پایداری کنند با تک تک سلول هاشون مقاومت کردند. شهدا کسایی بودند که به راهی که میرفتند اعتقاد داشتند و تا آخرش ایستادگی کردند. کسایی که به عهدی که با خدا بستند وفا کردند. تو به اونایی میگی کله داغ که موقع رفتن دعای خیر پدر و مادرشون دنبالشون بوده، وقتی خبرشون رو به مادرشون دادند جز الحمد لله چیزی نشنیدند. تا حالا مادر شهیدی رو دیدی؟ شیر زنی که چند تا پسرش و حتی شوهرش رفتند و میگه که به بچه هاش افتخار میکنه و اگه بازم خدا بهش بچه میداد فدا میکرد، کسی که هیچ کس اشکهاش رو ندیده اما شکستگی تو چهرش موج میزنه. چطور میشه تو چشم مادری نگاه کرد که حتی یه قبر نیست که سرش درد دل کنه و فقط دلخوشیش یه عکسه ؟ تویی که هر وقت خواستی پدرت کنارت بوده روت میشه این حرفها رو به بچه ای که فقط با عکس بابا زندگی میکنه بزنی؟ اونی که همکلاسیاش فکر میکنن جاشون رو تو دانشگاه تنگ کرده یا مردم برای باباش اندازه یه پیکان ارزش قائل نیستند و میگن که چرا به اینا ماشین قسطی میدند!؟ دوست من کله داغ طلحه و زبیرند، اوناییند که با حسین(ع) تا کربلا اومدن و شب عاشورا در رفتند. کله ی داغ تا آخر کار آدم رو نگه نمیداره... .

امت پیامبر از اون اولش این حرفها میزدند. ما که ادعا میکنیم خواص امتیم و پیرو علی (ع) هستیم و زیر پرچم حسین(ع) سینه میزنیم نباید فرقی کنیم؟

لعن الله امة قتلتکم بالایدی والالسن و لعن الله امة سمعت بذلک فرضیت به...